کد مطلب:107137 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138

حکمت 448











[صفحه 777]

لماظه، به ضم لام: باقی مانده عذا در دهان، (آیا از آزادگی نیست كه این ته مانده ی غذای دهان را به اهلش واگذارید؟ برای جانهای شما بهایی جز بهشت نمی باشد پس آنهارا جز به این بها نفروشید). این كلمه (لماظه) به اعتبار كم ارزشی و ناچیزی دنیا، استعاره از دنیاست. امام (ع) به ترك دنیا دعوت كرده و سپس به وسیله ی قیاس مضمری از آن جدا ساخته است كه صغرای قیاس، عبارت: فانه... است، و این سخن نظیر قول خدای تعالی است: ان الله اشتری من المومنین انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه. و كبرای مقدر آن نیز چنین است: و هر چه اینطور باشد بهای جان شما جز آن چیزی نیست بنابراین جان خود را به چیزی جز آن نفروشید.


صفحه 777.